Aktualności

Są ludzie, którzy dają duże datki, by zapewnić sobie szacunek. Nie tędy droga! Ludzie ci nie zbiorą żadnych
owoców swoich dobrych uczynków. Przeciwnie, ich jałmużny zamienią się w grzech. Są tacy, którzy dają jałmużnę tylko dlatego, by ich widziano, aby ich chwalono i podziwiano. Są tacy, którzy uważają, że ludzie nie dziękują im
wystarczająco. Jeśli dajesz jałmużnę dla świata, masz rację że narzekasz. Ale jeśli czynisz to dla Boga, nieważne
jest, czy ci podziękują czy nie. Trzeba czynić dobrze wszystkim, na ile możemy, a nagrody oczekiwać tylko od Boga.
Są ludzie, którzy mówią: On zrobi z jałmużny zły użytek. Niech zrobi użytek, jaki będzie chciał. To biedny będzie sądzony z tego, jaki użytek zrobił z waszej jałmużny; wy zaś będziecie sądzeni z samej jałmużny, którą mogliście dać, a nie daliście. Są tacy, którzy mówią biednym, kiedy zdrowo wyglądają: Jesteś próżniakiem! Mógłbyś pracować,
jesteś młody, masz zdrowe ręce. Nie wiecie, że to nie jest wcale przyjemne dla Boga, że ten biedak prosi o chleb. W ten sposób zaczynacie szemrać przeciwko woli Bożej. Nie należy nigdy pogardzać ubogim, ponieważ ta pogarda godzi w Boga. Kiedy dajemy jałmużnę, trzeba myśleć, że dajemy ją Panu Bogu, a nie biednym.

Św. Jan Maria Vianney
[ „Kazania Proboszcza z Ars”]

Maryjo, Ty jesteś tą Niebieską Matką, która nas prowadzi. Ty pozwalasz, żeby z Twoich Matczynych rąk
spływały niebieskie promienie. Kto nie odważy się, widząc Cię tak czystą, tak czułą, tak bardzo współczującą,
odkryć swoje najskrytsze udręki? Kto nie będzie tak długo płakał w Twoich ramionach dopóki nie otrzyma od Ciebie niepokalanych pocałunków pełnych miłości i pociechy? Jeżeli ktoś jest grzesznikiem, Twoje pieszczoty go rozczulają. Jeżeli jest Twoim wiernym miłośnikiem, Twoja obecność rozpala w nim płomień Bożej miłości. Jeżeli ktoś jest ubogi, Ty Swoją mocną ręką go wspomagasz i ukazujesz mu prawdziwą Ojczyznę. Jeżeli ktoś jest bogatym, Ty go podtrzymujesz Swoim tchnieniem wśród raf jego niezwykle podnieconego życia. Jeżeli ktoś jest przygnębiony, Ty Maryjo, swoim załzawionym spojrzeniem, ukazujesz mu Krzyż, a na nim Swego Boskiego Syna. Kto nie znajdzie balsamu na swoje udręki, rozważając cierpienia Jezusa i Maryi? Taki grzesznik jak ja, znajduje w Tobie Matkę i Opiekunkę, która pod Twoimi niepokalanymi stopami trzymasz zdeptaną głowę smoka, a tymczasem w Twoich oczach odkrywa się miłosierdzie, przebaczenie i morską latarnię, żeby nie wpaść w mętne wody grzechu.

Św. Teresa z Lo s Andes
[ „Dzieła zebrane – Dzienni k i Listy”]

W odniesieniu do tych duchowych prób, którym dobroć Niebieskiego Ojca cię poddaje, proszę cię, abyś
przyjmowała je i była spokojna, ufając zapewnieniom tego, który zajmuje miejsce Boga, przez którego okazuje
ci miłość i pragnie dla ciebie wszelkiego dobra i w imieniu którego mówi do ciebie. Cierpisz, to prawda, ale godzisz się na to cierpienie. Nie lękaj się, ponieważ Pan Bóg jest z tobą, nie obrażasz Go, lecz kochasz; cierpisz, ale uwierz, że to sam Pan Jezus cierpi w tobie, dla ciebie i z tobą. Chrystus Pan nie opuścił cię, kiedy uciekałaś od Niego, to tym bardziej cię nie opuści ani teraz, ani później, skoro starasz się Go kochać. Pan Bóg może wszystko odrzucić, gdy chodzi o poszczególnego człowieka, zna bowiem jego zepsucie, nigdy jednak nie może w nim odrzucić szczerej
woli kochania Go. Dlatego też jeśli z różnych przyczyn nie chcesz przekonać samej siebie i być pewna Miłosierdzia
Niebios z innych powodów, to przynajmniej z tego powodu powinnaś być spokojna i uradowana.

Św. Ojciec Pio
[ „Zbiór listów”]