Aktualności

Ani w myślach, ani w spowiedzi świętej nie powinno się wracać do win wyznanych na poprzednich spowiedziach
świętych. Dzięki naszej doskonałej skrusze, wypływającej z miłości do Boga, Jezus przebaczył je w sakramencie pokuty. Tam On sam stanął przed nami i naszymi nędzami, jako Wierzyciel wobec niewypłacalnego dłużnika. Gestem nieskończonej wspaniałomyślności podarł i zniszczył weksle zapisane przez nas grzechami. Na pewno nie umielibyśmy spłacić naszych długów, gdyby nie przyszła nam z pomocą Jego Boska łaskawość. Powracanie do tych win, chęć ponownego wydobywania ich z zapomnienia po to, aby raz jeszcze otrzymać za nie przebaczenie tylko dlatego, że mamy wątpliwość, czy zostały one rzeczywiście i wspaniałomyślnie odpuszczone, czyż nie jest aktem nieufności wobec Dobroci, która dała dowód ich przebaczenia, unicestwiając wszelki tytuł długu zaciągniętego przez nas grzechami? Niech ono powraca, jeśli mogłoby być motywem umocnienia naszych dusz, niech powraca więc nieustannie myśl o naruszeniu sprawiedliwości, mądrości, nieskończonego Miłosierdzia Boga, lecz tylko dlatego, aby opłakiwać je odkupieńczymi łzami żalu i miłości.

Św. Ojciec Pio
[„Między tajemnicami wiedzy
a światłami wiary”]

Są ludzie, którzy dają duże datki, by zapewnić sobie szacunek. Nie tędy droga! Ludzie ci nie zbiorą żadnych
owoców swoich dobrych uczynków. Przeciwnie, ich jałmużny zamienią się w grzech. Są tacy, którzy dają jałmużnę tylko dlatego, by ich widziano, aby ich chwalono i podziwiano. Są tacy, którzy uważają, że ludzie nie dziękują im
wystarczająco. Jeśli dajesz jałmużnę dla świata, masz rację że narzekasz. Ale jeśli czynisz to dla Boga, nieważne
jest, czy ci podziękują czy nie. Trzeba czynić dobrze wszystkim, na ile możemy, a nagrody oczekiwać tylko od Boga.
Są ludzie, którzy mówią: On zrobi z jałmużny zły użytek. Niech zrobi użytek, jaki będzie chciał. To biedny będzie sądzony z tego, jaki użytek zrobił z waszej jałmużny; wy zaś będziecie sądzeni z samej jałmużny, którą mogliście dać, a nie daliście. Są tacy, którzy mówią biednym, kiedy zdrowo wyglądają: Jesteś próżniakiem! Mógłbyś pracować,
jesteś młody, masz zdrowe ręce. Nie wiecie, że to nie jest wcale przyjemne dla Boga, że ten biedak prosi o chleb. W ten sposób zaczynacie szemrać przeciwko woli Bożej. Nie należy nigdy pogardzać ubogim, ponieważ ta pogarda godzi w Boga. Kiedy dajemy jałmużnę, trzeba myśleć, że dajemy ją Panu Bogu, a nie biednym.

Św. Jan Maria Vianney
[ „Kazania Proboszcza z Ars”]

Maryjo, Ty jesteś tą Niebieską Matką, która nas prowadzi. Ty pozwalasz, żeby z Twoich Matczynych rąk
spływały niebieskie promienie. Kto nie odważy się, widząc Cię tak czystą, tak czułą, tak bardzo współczującą,
odkryć swoje najskrytsze udręki? Kto nie będzie tak długo płakał w Twoich ramionach dopóki nie otrzyma od Ciebie niepokalanych pocałunków pełnych miłości i pociechy? Jeżeli ktoś jest grzesznikiem, Twoje pieszczoty go rozczulają. Jeżeli jest Twoim wiernym miłośnikiem, Twoja obecność rozpala w nim płomień Bożej miłości. Jeżeli ktoś jest ubogi, Ty Swoją mocną ręką go wspomagasz i ukazujesz mu prawdziwą Ojczyznę. Jeżeli ktoś jest bogatym, Ty go podtrzymujesz Swoim tchnieniem wśród raf jego niezwykle podnieconego życia. Jeżeli ktoś jest przygnębiony, Ty Maryjo, swoim załzawionym spojrzeniem, ukazujesz mu Krzyż, a na nim Swego Boskiego Syna. Kto nie znajdzie balsamu na swoje udręki, rozważając cierpienia Jezusa i Maryi? Taki grzesznik jak ja, znajduje w Tobie Matkę i Opiekunkę, która pod Twoimi niepokalanymi stopami trzymasz zdeptaną głowę smoka, a tymczasem w Twoich oczach odkrywa się miłosierdzie, przebaczenie i morską latarnię, żeby nie wpaść w mętne wody grzechu.

Św. Teresa z Lo s Andes
[ „Dzieła zebrane – Dzienni k i Listy”]