Aktualności

Kiedy masz rozwiązać jakiś problem czy udzielić ważnej rady, najpierw polecaj się Bogu, a dopiero potem działaj lub mów. Powtarzaj możliwie jak najczęściej codzienną modlitwę: Panie, pośpiesz mi na pomoc (Ps 70,2). I dodaj, jak to czyniła św. Róża z Limy: Panie, pomóż mi i nie zostawiaj mnie samej. Zwracaj się często do wizerunków Jezusa Ukrzyżowanego i Najświętszej Maryi Panny, które masz w pokoju, i powtarzaj często Imiona Jezusa i Maryi, szczególnie w cz高仿Cucci
asie pokus. Bóg, który jest nieskończoną dobrocią, żywi wielkie pragnienie udzielania nam Swoich
łask. Czcigodny o. Alfons Alvarez widział pewnego dnia naszego Zbawiciela, który miał ręce pełne łask i szukał kogoś, komu mógłby je ofiarować, a nie znajdował. Bóg pragnie, abyśmy prosili Go o łaski: Proście, a otrzymacie (J 16,24). Gdy zwracamy się do Niego, otwiera On Swoje ręce i obdarowuje tego, kto Go wzywa. Czyż Bóg wzgardził kiedykolwiek człowiekiem, który się do Niego ucieka, i nie wysłuchał Go? Dawid pisze, że Pan świadczy miłosierdzie tym, którzy Go wzywają: Ty bowiem, Panie, jesteś dobry i pełen przebaczenia, pełen łaskawości dla wszystkich,
którzy Cię wzywają (Ps 86,5).

Św. Alfons Maria de Liguori
[ „Stając przed Bogiem” ]

Jeśli chcemy otrzymać przebaczenie, to musimy wyznać na spowiedzi wszystkie grzechy śmiertelne, ich rodzaj, liczbę i okoliczności obciążające. To straszna zbrodnia, jeżeli ktoś ze strachu czy ze wstydu z rozmysłem ukrywa swoje grzechy. Czasami powodem świętokradzkiej spowiedzi bywa też lenistwo. Dzieje się tak wtedy, kiedy ktoś nie robi starannie rachunku sumienia. Bardzo by też zgrzeszył ktoś, kto by odbywał spowiedź generalną tylko po to, żeby móc w nią włączyć grzechy popełnione ostatnio – w ten sposób niektórzy chcą uniknąć wstydu, starając się sprawić wrażenie, że te nowe, ciężkie grzechy popełnili już dawno temu. Kto tak postępuje, ten oszukuje spowiednika,
ale Boga nie oszuka. Jednym z bardzo zgubnych następstw grzechu jest to, że zaślepia on człowieka. To zaślepienie powoduje, że ludzie wyrabiają w sobie pewną rutynę przy robieniu rachunku sumienia: przypominają sobie kilka
grzechów, które występują u nich najczęściej – jak przekleństwa, nadużywanie Imienia Bożego, gniew – a w ogóle nie sięgają w głąb serca, żeby dokładnie rozeznać liczbę i zło swoich grzechów. Inni znowu zastanawiają się, w jakiej formie mają podać swoje grzechy, żeby nie musieć się wstydzić. Można oszukać spowiednika, ale nie Boga, który zważył i policzył wszystkie występki ludzi!

Św. Jan Maria Vianney
[ „Kazania Proboszcza z Ars”]

Ostre wydają się niektórym słowa: Zaprzyj się siebie, weź swój krzyż i naśladuj Jezusa. Ale przecież ostrzejsze będą słowa ostateczne: Idźcie precz ode mnie, przeklęci, w ogień wieczny. Kto słucha bez sprzeciwu nakazu Krzyża, ten nie boi się, że usłyszy słowa potępienia. Czemu więc boisz się jeszcze podjąć ten krzyż, który jest drogą do Królestwa? W Krzyżu zbawienie, w Krzyżu życie, w Krzyżu obrona, w Krzyżu struga szczęścia nadprzyrodzonego, w Krzyżu siła mądrości, w Krzyżu radość duchowa, w Krzyżu sama istota dobra, w Krzyżu świętość doskonała. Zbawienie duszy,
nadzieja życia wiecznego w Krzyżu, tylko w Krzyżu. Podnieś więc swój krzyż i idź za Jezusem, a dojdziesz do życia wiecznego. On idzie przodem dźwigając Swój Krzyż, umarł za ciebie na Krzyżu, abyś i ty podjął swój krzyż i pragnął umrzeć na krzyżu. Bo kiedy z Nim umrzesz, z Nim razem żyć będziesz, a towarzysząc Mu w Męce, staniesz się towarzyszem Jego chwały. Idź, gdzie chcesz, szukaj, czego chcesz, a nie znajdziesz w górze drogi wznioślejszej ani w dole pewniejszej, tylko tę drogę Krzyża Świętego. Ułożysz sobie wszystko i zaplanujesz według własnej woli
i chęci, a i tak zawsze, chcesz czy nie chcesz, zawsze krzyż znajdziesz.

Tomasz Á Kempis
[ „O naśladowaniu Chrystusa” ]